Lech Miłkowski

Biogram

Lech Miłkowski urodził się 20 lipca 1928 roku w Siedlcach w rodzinie Józefa Miłkowskiego i Zofii Miłkowskiej z domu Sięczak. Matka pochodziła z Wadowic. Zmarła przy porodzie kolejnego syna. Ojciec był nauczycielem, kierownikiem siedmioklasowej szkoły w Olszycu Szlacheckim (oddalonym 20 km od Siedlec).
Lech Miłkowski ukończył szkołę powszechną w roku 1942. W tym też roku ojciec zapisał go do rzemieślniczej szkoły przemysłu metalowego w Siedlach (po niemiecku – Handwerkschule fur metal gewerbe). Po wyzwoleniu Siedlec, w 1944 roku, złożył egzamin czeladniczy i podjął naukę w liceum dla dorosłych. Małą maturę zdał w 1946 roku, maturę właściwą rok później. W 1947 r. zdawał na Wydział Leśny SGGW w Warszawie, ale przyjęty został na Wydział Technologii Drewna. Jeszcze tego samego roku przeniósł się na Wydział Leśny. Ukończył studia w grudniu 1951 roku broniąc pracę dyplomową pt. „Szkodniki sosny i kosodrzewiny na torfowiskach nowotarskich”, napisaną pod kierunkiem profesora Mariana Nunberga.
Po studiach otrzymał nakaz pracy do Dyrekcji Lasów Państwowych w Białymstoku. Został skierowany do Nadleśnictwa Starzyna, gdzie objął stanowisko adiunkta. Następnie pracował jako nadleśniczy Nadleśnictwa Zwierzyniec (RLP Białowieża). Z początkiem lat sześćdziesiątych przeniesiono go służbowo do Inspekcji Lasów Państwowych, a następnie powierzono mu nowo utworzone stanowisko inspektora do spraw łowieckich Puszczy Białowieskiej. Nieoficjalnie nazywano go łowczym Puszczy Białowieskiej. Pełnił tę funkcję do czasu przejścia na emeryturę.